Het was Onno van Elswijk van de Douane al snel duidelijk; deze groep kon nog wel een lesje Scan Lezen gebruiken. De 27 leden van Jong Havenvereniging die op
15 november 2012 een kijkje achter de schermen bij de Douane op de Maasvlakte namen, konden de verdovende middelen en wapens maar moeilijk vinden op de scans van de vrachtwagens.

Ook betitelde Van Elswijk de Jong Haven-delegatie al snel als ‘onschuldig’, aangezien er geen nep Louis Vuitton-tassen werden meegedragen en ook niemand nep-Adidas sneakers aanhad. Tevens waren de medicijnen en verschillende drugs moeilijk te herkennen op de plaatjes, die toonden wat de Douane zoal onderschept. De olifant konden we niet missen, maar we gokten dat het om het ivoor van de slagtanden ging. Dat de complete olifant het gesmokkelde goed was, dat was zo onvoorstelbaar dat niemand het durfde te roepen.

Ondanks dat Onno van Elswijk het grappig bracht, was het duidelijk dat de Douane er een dagtaak aan heeft om toezicht te houden op de in-, uit- en doorvoer van goederen aan de buitengrens van Europa. Van Elswijk: ,,Rotterdam ligt centraal in Europa en we voeren controles uit op vijf modaliteiten; weg, spoor, binnenvaart, kustvaart en de pijpleidingen. Dat doen we niet alleen voor de Rotterdammers, maar voor de 500 miljoen inwoners van Europa.’’

Uiteraard waren er de nodige vragen van de leden. Want het is onmogelijk om alle containers te controleren, maar hoe pik je de ‘foute’ er dan uit? Dit alles had volgens onze Douaneman te maken met risicoanalyse. ,,Als het schip nog op zee is, moet het al de nodige details doorgeven. Aan bepaalde zaken worden punten gegeven en bereik je een bepaald aantal punten, dan volgt controle.’’ De vragen over wat de kosten zijn van een scan en hoe lang dit alles duurt, lokte een mooie discussie uit. De douane brengt de kosten dan wel niet in rekening, de zaal was van mening dat deze er wel invloed op had, aangezien de Douane beslist hoe ver een echt verdachte container wordt uitgepakt.

Aangezien de Douane iedere dag wel iets vindt in de haven, is dit een hoop werk. Daar was iedereen van overtuigd. Zeker gezien het feit dat veel smokkelwaar toch wel lastig te traceren is. Sigaretten worden in gummie stoeptegels gepropt en Mickey Mouse verschijnt illegaal op speelgoed. Dat moet je allemaal maar net weten en zien. De 1.350 Douanemedewerkers die in de haven actief zijn, hebben gelukkig voor deze taak de beschikking over auto’s, surveillanceschepen, ribs met duikteam, mobiele scanners, nucleaire detectiepoorten en een automatische scanner voor treinwagons (die daar met 60 km/h doorheen razen!) en vrachtwagens. En niet te vergeten de honden, die worden ingezet om geld, drugs, sigaretten, explosieven en munitie op te sporen.

Hoe dit laatste in z’n werk gaat, mochten we deze middag met eigen ogen aanschouwen. Hond Lando, speurneus in opleiding, vond feilloos verschillende buisjes met drugs in de grote loods van de Douane. Samen met zijn begeleider Jan vormt hij een ijzersterk team. Hoewel het zwaar werk voor het dier is, waardoor ie dit maar zo’n zes à zeven jaar mag doen, geniet ie er overduidelijk van. Kwispelend gaf ie aan bij Jan ‘ik ben iets op het spoor’. Ook Jan praatte vol enthousiasme over zijn taak. Echter duurde dit te lang voor Lando. Hij wilde gewoon een beloning, want ondanks dat het een belangrijke taak is, blijft het voor hem toch echt een spelletje.

Kijk voor nog meer foto’s in het Fotoalbum op de homepage.

De Mullerzaal van de STC-Group was goed gevuld, tijdens de eerste Masterclass na de zomer op 18 oktober 2012. Het onderwerp ‘Rotterdam en het achterland; kansen voor synchromodale oplossingen’, was dan ook zeer actueel.

Verslag
Hans van Maanen, gastdocent STC-Group, trapte af met zijn presentatie waarbij hij ons mee nam in de wereld van unimodaal, multimodaal en vooral ook synchromodaal, dus transport via verschillende vervoersmiddelen naast elkaar in een netwerk. Een maximaal flexibel en duurzaam systeem, volgens Van Maanen. Zo is het beter voor het milieu, want er wordt meer getransporteerd per binnenvaartschip en spoor, en het kan de kosten omlaag brengen. Echter blijkt dat in de praktijk nog wel eens tegen te vallen, wisten de aanwezige expediteurs te vertellen. Vaak is de vrachtwagen toch nog goedkoper en sneller, is hun ervaring. De gastdocent kaartte tevens aan dat voor een optimaal werkend systeem er nog meer voorwaarden zijn, zoals clustering van ladingstromen, goed werkende informatiesystemen en efficiënte terminals. Ook toonde Van Maanen een voorbeeld van zo’n synchromodaal netwerk; de samenwerking tussen ECT en De Ce Te in Duisburg, onderdeel van ECT’s European Gateway Services, waarbij de containers naar de inland terminals worden ‘gepusht’.

Dit voorbeeld bracht de Masterclass meteen bij de tweede spreker, Donald Baan, Senior Business Manager van het Havenbedrijf Rotterdam. Baan presenteerde het project en de website van Inland Links, dat het achterland van de Rotterdamse haven in kaart brengt. Inmiddels zijn 25 inland terminals zichtbaar op dit neutrale platform, met al hun services en kenmerken overzichtelijk weergegeven. Maar Inland Links gaat verder, vertelde Baan. ,,Zo willen we niet alleen de ‘puntjes’ weergeven, maar ook de verbindingen aangeven, als een soort van intermodale routeplanner. Daar zijn we nu mee bezig en daarna gaan we nog verder, met het stimuleren van het hergebruik van containers en in de toekomst willen we ook als ‘matchmaker’ optreden, waarbij de samenwerking met verladers wordt gezocht.’’ Een andere goede doelstelling kwam vanuit het publiek; ‘is er ook een mobiele applicatie?’ ,,Een app?,’’ vroeg Donald Baan met een glimlach. ,,Dat zou erg tof zijn. Ja, we moeten een app hebben!’’

Met deze goede suggestie uit het publiek, werd de Masterclass met applaus afgesloten en kon het napraten beginnen. Traditiegetrouw was café Verhip, aan het einde van de straat, daar de uitgelezen locatie voor!