Leden zien Duisburg met eigen ogen

De Buitenlandexcursie van Jong Havenvereniging ging niet voor niets naar Duisburg. Met de titel ‘grootste binnenhaven van Europa’ en het feit dat dit stuk achterland, dat zo goed verbonden is met de Rotterdamse haven, van grote importantie is voor de Port of Rotterdam, waren de verwachtingen hooggespannen bij het vertrek op 24 oktober 2014.

De excursie begon relaxt bij Het Witte Huis. Hoewel de koffiemachine maar moeilijk kon ontwaken, wat eigenaar Frank meer dan goed maakte door aan te komen met heerlijke koeken, gingen we toch met de nodige cafeïne achter de kiezen op weg naar Duitsland. Dit had niet bij iedereen het gewenste effect. Ondanks dat de sfeer lichtelijk uitgelaten was en de ruime tijd gebruikt werd om eens goed met elkaar bij te kletsen, wist een enkeling toch nog snel een uiltje te knappen (!).

De reis verliep voorspoedig en rond lunchtijd kwamen we, met zo’n 25 leden, aan bij het Binnenvaartmuseum. Hier wachtte ons ‘Das Mittagessen’. Nee, geen droge broodjes, maar een goed vullende warme maaltijd, naar goed Duits gebruik… Dat was maar goed ook, want daarna moesten we aan de wandel door het museum. De Duitse gids, die Engels trachtte te praten, nam ons aan de hand mee, niet wetende dat hijzelf de grootste attractie
van het museum zou worden. Professioneel als we waren, lieten we het niet al teveel doorschemeren, maar het feit dat de woorden ‘lading’ en ‘binnenvaart’ niet in zijn
vocabulaire leken voor te komen, werkte enigszins op de lachspieren. Wel wist hij heel goed te vertellen over alle mogelijke afmetingen van de Nederlandse Tjalk, dat het pronkstuk van het museum was. Maar de beste man bedoelde het goed en de foto’s en landkaarten gaven op zichzelf een goed beeld van hoe de Duitse havens zich in de loop der tijd hebben ontwikkeld en zo werd het zeker een interessant bezoek.

Daarna was het tijd voor de werkelijke reden van ons bezoek: een rondvaart door de haven van Duisburg. Heel chique, met een privéschip, voeren we alle havenbekkens in. Voor de meesten was het een eerste kennismaking met deze binnenhaven. Persoonlijk had ik grote verwachtingen van de haven. Verwachtingen die niet helemaal uitkwamen. De kades en kranen kwamen enigszins ouderwets over en ook verbaasde ik mij over het aantal wrakken dat in de havenbekkens lagen. Wellicht dat het alleen maar aangaf dat alles in Rotterdam erg gestructureerd is, want ondanks dat de haven van Duisburg er anders uitziet dan de onze, mag de importantie niet onderschat worden. Zonder Duisburg en Noordrijn-Westfalen zou de Rotterdamse haven nooit zo groot kunnen zijn!

Daarom genoten we van de vaartocht en de opgedane kennis, waarna we ons opmaakten voor het avondprogramma dat startte met een echt Duits diner in restaurant Diebels am Hafen. Ook nu was er de mogelijkheid om te kiezen voor Currywurst (hoera). Iets dat menig lid niet aan zich voorbij liet gaan. Aansluitend kwam er op deze een locatie een dj en een cocktailbar. Nadat er speciaal voor ons een lied van Marco Borsato uit de boxen knalde, besloten we dat dit ‘the place to be’ was. Wat ook echt zo was en er een gezellige avond volgde.

Nadat we de oogjes hadden toegedaan in het Mercure hotel (denkend aan de slaapplek in Antwerpen, zeer luxe!), vertrokken we de volgende dag rond 12.00 uur en reden in één ruk terug naar ons geliefde Rotterdam.

Kijk voor een kleine impressie van de Buitenlandreis op de Homepage bij FOTOS.

Tekst: Ellen Hamelink